KONSEKWENCJE WDRAŻANIA DYREKTYW EKOLOGICZNYCH UNII EUROPEJSKIEJ DLA KONSUMPCJI GOSPODARSTW DOMOWYCH W POLSCE

Celem niniejszej pracy jest identyfikacja i kwantyfikacja konsekwencji wdrażania ekologicznych dyrektyw UE, zarówno w ujęciu ex post, jak i ex ante. Analizy obejmują zatem okres od początku lat 90. do 2015 r. W przyjętym okresie weryfikacji poddana została hipoteza o umiarkowanym wpływie wdrożenia unijnych regulacji ekologicznych na poziom konsumpcji gospodarstw domowych oraz o znacznej roli środków pomocowych UE przy łagodzeniu negatywnych skutków wdrożenia.
Pomiar zmian poziomu konsumpcji wynikających z konsekwencji wdrażania prawa UE dotyczącego środowiska pozwolił na udzielenie odpowiedzi na jedno z najistotniejszych pytań o dotkliwość procesu integracji europejskiej w części związanej z ochroną środowiska. Uwzględnienie w modelowaniu opisywanych procesów roli pomocy unijnej umożliwiło sformułowanie miarodajnej prognozy określającej rzeczywistą rolę osłonową bezzwrotnego wsparcia udostępnionego Polsce przez Komisję Europejską (KE).
Celem pracy jest określenie mechanizmów transmisji określonych wymogów ekologicznych na bodźce cenowe i przewidywane reakcje gospodarstw. Identyfikacja taka powinna mieć nie tylko charakter normatywny, ale także ilościowy.
Rozprawa niniejsza składa się z czterech rozdziałów oraz wniosków końcowych. Struktura pracy nawiązuje do klasycznego schematu pracy badawczej: od opisu sytuacji bieżącej przez jej teoretyczną analizę i określenie metodyki badań, po budowę dedykowanych modeli badawczych. Do projekcji zmian i sformułowania wniosków oraz zaleceń wykorzystano przygotowane modele.