UNIA W MYŚLI POLITYCZNEJ THOMASA JEFFERSONA

Problem Unii zajmował jedno z centralnych miejsc w amerykańskiej myśli politycznej doby rewolucji i okresu wczesnej republiki. Zresztą pozostał on jednym z najważniejszych wątków tamtejszej refleksji politycznej aż do wojny secesyjnej. Wysiłek intelektualny znacznej części - jeśli nie większości - bardzo licznych wówczas myślicieli politycznych pokolenia rewolucyjnego zmierzał w kierunku wypracowania optymalnej syntezy "zasady federalnej" (federal principle) oraz republikanizmu. W Ameryce od początku federalizm łączył się z republikanizmem, w tym sensie, że amerykańskie republiki rozwijały swą państwowość nie samodzielnie, lecz w ramach Unii. Początkowo, miała ona charakter stosunkowo luźnej konfederacji. Pod presją okoliczności doszło jednak do ściślejszej integracji republik, przy czym refleksja polityczna rozwijana w okresie rewolucyjnym pozwoliła wypracować nową formułę państwowości, "bliższą Unię", mającej stanowić alternatywę zarówno wobec słabej konfederacji, jak i jednolitego państwa, które w warunkach tak rozległego terytorium, jakie obejmowały Stany Zjednoczone po wojnie o niepodległość nie mogło utrzymać się w formie republiki.

Jefferson wypracował własną ideę republikańskiej unii federalnej. Podstawowe zasady, na jakich miała się ona opierać zostały przez niego wypracowane jeszcze w okresie kolonialnym i rewolucyjnym. Rezolucje Kentucky są niewątpliwie najważniejszym dokumentem eksponującym doktrynę praw stanowych, prezentującą właściwą normatywną podstawę tego rodzaju unii. Zostały one ogłoszone oczywiście już w warunkach obowiązywania Konstytucji z 1787 roku. Niemniej jednak te same akcenty oraz niezwykle podobny sposób myślenia o zagadnieniach ustrojowych odnajdujemy już w piśmiennictwie Jeffersona pochodzącym z czasów przed powołaniem do życia federacji Stanów Zjednoczonych Ameryki.