EKONOMICZNA AKTYWNOŚĆ PAŃSTWA W ROZWOJU GOSPODARCZYM WOJEWÓDZTW W POLSCE

Fundamentalne zmiany systemowe w podejściu do problematyki regionalnej w gospodarce polskiej zostały zapoczątkowane 1 stycznia 1990 r. Wykorzystano wówczas dwa różne rozwiązania instytucjonalne: pierwszym jest liberalizacja gospodarki jako całości, drugim - wprowadzenie samorządów terytorialnych. Wprawdzie obydwa te procesy są od siebie niezależne, jednak wspólnie tworzą podstawy rozwoju gospodarczego województw. W ten sposób kształtują się też nowe, fundamentalne uwarunkowania, które decydują o tempie oraz o kierunkach rozwoju gospodarczego województw, miast i gmin. Z jednej strony jest to liberalizacja, czyli dążenie do większej wolności gospodarczej i zmniejszania bezpośredniej roli państwa, a z drugiej - wzrost samodzielności ekonomicznej lokalnych i regionalnych struktur samorządów terytorialnych. Są to dwa różne nurty i niezależne procesy, które wspólnie prowadzą do zmniejszania bezpośredniej (etatystycznej) aktywności ekonomicznej państwa. Jeśli w ostatnich dwudziestu latach w krajowej polityce gospodarczej wobec regionów zmieniły się praktyczne relacje między dwiema najbardziej ogólnymi doktrynami ekonomicznymi: liberalizmem i etatyzmem, to wydaje się, że jest to już wystarczający argument uzasadniający podjęcie badań nad tą problematyką. Te problemy stanowią główną treść niniejszej książki.