ZARZĄDZANIE TRANSFEREM TECHNOLOGII KOSMICZNYCH

Praca składa się z siedmiu rozdziałów, których kolejność została podporządkowana aspektom pozwalającym odróżnić transfer technologii od transferu technologii kosmicznych. Rozdział pierwszy zawiera charakterystykę sektora kosmicznego, a także pojęcia istotne z perspektywy refleksji badawczej oraz definicję interesariuszy światowego sektora kosmicznego. Transfer technologii kosmicznych, jako proces nieliniowy, długotrwały i o znacznej dynamice, został w tym miejscu tak opisany i scharakteryzowany, aby wyodrębnić najważniejsze jego cechy pozwalające zdefiniować kluczowe bariery, determinanty sukcesu oraz zasugerować mechanizmy badania efektywności. W rozdziale drugim zaprezentowany został dyskurs na temat trudności dotyczących pomiaru
efektywności transferu technologii kosmicznych. Ze względu na specyfikę sektora i samą naturę transferu technologii nie jest możliwe podanie uniwersalnej reguły, jednego modelu zarządzania czy przyjęcia konkretnych założeń służących optymalizacji przebiegu procesu i właściwej monetaryzacji rozwiązań. Różnorodność zarządzania procesem transferu technologii wpływa bezpośrednio na badanie jego efektywności. W rozdziale trzecim zaprezentowano natomiast model zarządzania implementacją rozwiązań w narodowych agencjach kosmicznych. Konieczne jest globalne spojrzenie na proces transferu technologii kosmicznych w ujęciu gospodarczym. Analiza determinantów sukcesu może znaleźć także praktyczne zastosowanie w czerpaniu z dobrych wzorców światowych agencji kosmicznych przy tworzeniu krajowego, polskiego programu kosmicznego. Kolejny, czwarty rozdział obejmuje zagadnienie kluczowe z perspektywy prezentowanych rozważań, które nie doczekało się dotychczas kompleksowego ujęcia w polskiej literaturze przedmiotu, tj. kwestię zarządzania własnością intelektualną i kwestię zasadności, w tym ekonomicznej ochrony praw własności intelektualnej, na rynkach niekosmicznych. Analiza różnicowa oceny potencjału komercjalizacyjnego rozwiązań o proweniencji kosmicznej i niekosmicznej została opisana w rozdziale piątym. W rozdziale szóstym zaprezentowano zaś przykłady pomyślnego transferu technologii, ze szczególnym uwzględnieniem zastosowania rozwiązań kosmicznych w medycynie. Ogół zagadnień przedstawionych w tym rozdziale ma na celu zwrócenie uwagi na ogromny potencjał tkwiący w technologiach kosmicznych oraz wskazanie, jak rozwój badań kosmicznych oddziałuje na wybrane gałęzie przemysłu, chociaż pozornie mogłoby się to wydawać bardzo odległe od siebie. Zarządzanie transferem technologii kosmicznych na przykładzie zagadnienia górnictwa kosmicznego przedstawiono w rozdziale siódmym.
Praca obejmuje nieopisywany dotąd zakres tematyczny, dotyczący sposobu zarządzania transferem technologii kosmicznych, pozwalającego zwiększyć prawdopodobieństwo wdrożenia, ze wskazaniem na konieczność postrzegania transferu technologii kosmicznych jako złożonego, wielopoziomowego procesu.
ze Wstępu